Падыходзячы да Прычасця

Прамаўляй у думках наступныя вершы Метафраста:

Вось, я прыступа́ю да Бажэ́ственнага Прычасця.

Стварыцель! Не апячы́ мяне прычашчэ́ннем,

Бо Ты – агонь, які спа́львае недасто́йных.

Але ачы́сці мяне ад усякай нечыстаты́.

І затым:

Вячэ́ры Тваёй Тайнай сёння, Сы́не Бо́жы, як удзельніка мяне прымі,

бо во́рагам Тваім я не выдам тайны і не дам Табе пацалунка, як Іуда, а, як разбо́йнік, вызнаю́ Цябе:

памяні мяне, Го́спадзі, у Царстве Тваім.

І вершы:

Бажэ́ственную Кроў бачачы, страшы́ся, чалавек!

Бо яна – агонь, які спа́львае недасто́йных.

Бо́жае Цела і абагаўля́е мяне, і жы́віць:

Абагаўля́е дух, а розум жы́віць дзіўна.

Потым трапары:

Ты прывабіў мяне любо́ўю, Хрысце, і перамяніў мяне святым да Цябе імкне́ннем.

Папалі ж агнём духо́ўным грахі мае і спадо́бі мяне спаўна атрымаць ад Цябе асало́ду, каб я радасна праслаўляў, До́бры, два прышэ́сці Твае.

У светлы збор святых Тваіх як увайду я, недасто́йны́?

Бо калі асмелюся я ўвайсці з імі ў хо́рам, то адзенне вы́дасць мяне, бо яно не вясельнае, і я буду звя́заны і вы́кінуты Ангеламі.

Ачысці, Го́спадзі, нечыстату́ душы́ маёй і спасі мяне, як Чалавекалюбец.

І малітву:

Уладару́ Чалавекалюбны, Го́спадзі Іісусе Хрысце́, Бо́жа мой, няхай не будуць мне Святыні гэ́тыя ў асуджэ́нне за то́е, што я недасто́йны,

а будуць няхай на ачышчэ́нне і асвячэ́нне душы́ і цела і ў зало́г будучага жыцця і Царства.

А для мяне дабро́ – злучацца з Бо́гам і ўкладаць на Го́спада надзею на спасенне маё.

І зноў:

Вячэ́ры Тваёй Тайнай сёння, Сы́не Бо́жы, як удзельніка мяне прымі,

бо во́рагам Тваім я не выдам тайны і не дам Табе пацалунка, як Іуда, а, як разбо́йнік, вызнаю́ Цябе:

памяні мяне, Го́спадзі, у Царстве Тваім.